Wat familiegeschiedenis betreft, heb je natuurlijk altijd baas boven baas. Er zullen maar weinig wijnfamilies zijn die hun wortels kunnen traceren tot de dertiende eeuw – 1238, om precies te zijn. De eigenaars van Domaine Sumeire, dat bestaat uit drie kleine châteaux in de Provence, kunnen dat.

In de negentiende eeuw gaan de Sumeires in de wijn, als handelaren en producenten. Onder andere via (strategische?) huwelijken wordt het bezit uitgebreid met Château Coussin en later Château L’Afrique. Gabriel Sumeire (1880) bouwt, samen met zijn kinderen, het bedrijf op. Hij overlijdt in 1968 en in de jaren zeventig komt er een eind aan het handelshuis van de familie. Oudste zoon Elie zet de wijnproductie voort met twee zoons. In de jaren negentig komt Château Maupague erbij, waar op heel arme grond vooral de druiven voor de rosé staan aangeplant: 80% grenache, 20% cinsault. Zoon Olivier is de huidige wijnmaker.

Het spreekt bijna vanzelf dat zo’n familie op zeer zorgvuldige wijze wijnbouw bedrijft. Hun wijnen hebben een keurmerk dat staat voor wijnbouw die goed is voor milieu en mens. Bijzonder daarbij is dat dit keurmerk ook staat voor meer smaak en voedingswaarde: het wordt alleen toegekend aan producten die passen in het mediterrane dieet. Extra lekker!